Terapia McKenzie-go w świetle PRI- część 2

Każdy pacjent z dyskopatią kręgosłupa powinien by leczony według tego jak reaguje na dysfunkcję. Musimy sprawdzić czy pacjent jest zrelaksowany / zdenerwowany, z ograniczoną ruchomością w płaszczyznie czołowej i pozytywną próbą Laseque, z symptomami ostrymi / przewleklymi, z objawami korzeniowymi, itd…? Jeżeli pacjent nie potrafi osiągnąć i utrzymać strefy apozycji przepony podczas ruchu wyprostu kręgosłupa, prawdopodobna przyczyna leży w obronnym napięciu mięśniowym, kierowanym i wzmacnianym przez układ sympatyczny, szczególnie w płaszczyźnie czołowej, co powoduje wysunięcia matariału krążka międzykręgowego w kierunku tylnym. Podsumowując, ruch wyprostu jest wskazany kiedy pacjent potrafi rozluźnić napięcie mięśniowe podczas powrotu do pozycji pośredniej. Zbyt wiele uwagi poświęcane jest płaszczyźnie strzałkowej,  kiedy tak naprwadę zaburzenia zginaczy bioder (płaszczyzna poprzeczna) i mięśni przykręgosłupowych, mięśnia wielodzielnego, czworobocznego lędźwi, najszerszego grzbietu, itd (płaszczyzna czołowa) stanowią większy problem ze względu na rotacyjny wpływ o charakterze trójpłaszczyznowym (zwykle związane z wzorcem lewego łańcucha przedniego wewnętrznego).
Ważne jest, aby osiągniętą zmianę w symptomach pacjenta (bez względu na to czy jest to wynik ruchów wyprostu bez lub z jednoczesnym utrzymaniem strefy apozycji) można było właczyć do neuro – biomechanicznego programu ćwiczeń domowych.
W opinii prezentowanej przez PRI, pacjenci z dyskopatiami nie osiągną pełnej, bezbolesnej funkcji bez umiętności włączenia mięsni skośnych brzucha (zorientowanych na ruch w płaszczyźnie poprzecznej). W innym przypadku, wypadnięcia dysków będą wynikiem napięć silnego więzadła podłużnego przedniego i kompresji śróddyskowych. Plan leczenia dla tych pacjentów musi zawierać ćwiczenia stabilizujące segmenty układu piersiowo – lędźwiowo – miednicznego.                                 
Literatura medyczna potwierdza, że leczenie oparte na pasywnym ruchu i trakcji, nie stanowi efektywnego programu rehabilitacyjnego dla tego typu pacjentów.
Więc co musi zrobić pacjent z tego typu objawami? Odpowiedź jest tylko jedna – przełamać wzorzec.
Link do strony w języku angielskim