Pytanie– Moje pytanie dotyczy możliwości wyizolowania części guzkowo-nadkłykciowej mięśnia przywodziciela wielkiego od całego mięśnia. W czasie wykonywania „cofnięcia lewym przywodzicielem w leżeniu na boku prawym” pacjenci często czują napięcie mięśnia przywodziciela w części proksymalnej w okolicach pachwiny. Zastanawiam się czy pacjenci ci nie substytują mięśnia przywodziciela wielkiego przywodzicielem małym, który nie ma tak dobrego ramienia siły i jest mniej funkcjonalny w przybliżaniu głowy kości udowej na panewkę. Czy wykonywanie tego ćwiczenia nie powinno być bardziej specyficzne w celu napięcia części dystalnej mięśnia przywodziciela wielkiego?
Odpowiedź– Celem „cofnięcia lewym przywodzicielem w leżeniu na boku prawym”jest efektywne przybliżenie głowy kości udowej na panewkę w czasie ruchu panewki i kości miednicznej w kierunku tylnym i kości udowej do rotacji wewnętrznej. Grupa mięśni przywodzicieli, nie tylko część guzkowo- nadkłykciowa, jest używana do ukierunkowania ruchu panewki i przybliżenia głowy kości udowej na panewkę. Część guzkowo- nadkłykciowa przywodziciela wiekiego jest najbardziej skuteczna/efektywna w tym ruchu ze względu na rotację wewnętrzną stawu panewkowo- udowego(AF IR) i rotację wewnętrzną stawu udowo- panewkowego (FA IR). Odizolowanie tych włókien mięśniowych jest nie tylko niemożliwe, ale też bezcelowe w celu osiągnięcia rotacji wewnętrznej stawu panewkowo- udowego(AF IR)i wzmocnienia propriocepcji tego stawu. Technika ta, jest głównie używane jako ćwiczenie podstawowe w osiągnięciu optymalnej pozycji stawu panewkowo- udowego(AF IR) podczas ruchu rotacji wewnętrznej stawu udowo- panewkowego (FA IR). Pacjenci powinni być natychmiast przesuwani na następny etap rehabilitacji po osiągnięciu dobrej kontroli mięśni przywodzicieli bez kompensacyjnego wyprostu kręgosłupa i niefunkcjonalnego oddychania.
Link do strony w języku angielskim
