News

Pytanie– W manualu kursu “Miokinematycznej odbudowy wzorców zespołu lędźwiowo – miedniczno – udowego” rotatory zew. i wew stawów AF i FA podzielone są na dwie grupy: antygrawitacyjne i będące w optymalnej pozycji. Jaka jest różnica między nimi?
Odpowiedź– Wymienione trzy główne rotatory antygrawitacyjne (zewnętrzne i wewnętrzne) to najsilniejsze i najbardziej funkcjonalne mięśnie działające przeciwko siłom grawitacji. Dlatego każdy z nas powinien umieć je włączyć/używać ze względu na ich siłę w pozycjach, w których siły grawitacji wpływają na nasze ciało. Mięśnie te, przeciwstawiają się siłom oporu będąc (lub nie) w odpowiedniej, funckjonalnej pozycji.
Trzy główne rotatory będące w odpowiedniej, funkcjonalnej pozycji to mięśnie, które są najbardziej skuteczne po osiągnięciu repozycji czyli po pierwszej fazie procesu rehabilitacyjnego według PRI. Jeżeli udało się osiągnąć optymalną pozycję miednicy (negatywny test biernego przywiedzenia – „adduction drop test”) z pełną ruchomością stawów FA, kolejnym etapem będzie wzmacnianie/uaktywnianie tych właśnie mięśni.

AF (staw panewkowo-udowy) v. FA (staw udowo-panewkowy) / HG (staw ramienno- barkowy) v. GH ( staw barkowo-ramienny)

Jedną z charakterystycznych cech systemu PRI jest funkcjonalny podział stawów biodrowych i barkowych na stawy AF/FA i GH/HG czyli ruchu części proksymalnej (kość miedniczna lub łopatka) na dystalnej (kość udowa lub ramiennna) lub odwrotnie. Podział ten uzależniony jest więc, od tego która cześć stawu porusza sie a która jest ustabilizowana.
W systemie PRI dużo uwagi, szczególnie w pierwszych etapach leczenia, poświęcone jest stawom proksymalno- dystalnym czyli AF i GH.  Jednym z głównych celów rehabilitacji jest odbudowa funkcji tych stawów zanim zaczniemy wzmacniać ruch kości dystalnej na proksymalnej (stawy FA/HG). Jest to także charakterystyczne dla prawidłowego rozwoju człowieka postępującego od tułowia w stronę części dystalnych.
Często ruch tych stawów jest mylony z podziałem na ruch w łańcuchu zamkniętym (stopa/dłoń obciążona, na podłożu) i otwartym (stopa/dłoń w powietrzu). Ruchy w stawach AF i GH nie są ograniczone do łańcucha zamnkniętego. Optymalny ruch w tych stawach nie będzie zależał od położenia stopy/dłoni, jest niezbędny w każdym etapie chodu, w fazie przenoszenia i obciążenia kończyny dolnej i ruchu kończyny górnej.

Flexibility – learn at your best pace with the capability to pause, rewind and review both the supportive science and the techniques
Accessibility – no time away from work to travel
Affordability – less expensive than live courses and discounts available
Re-examine Opportunity – spend extra time on the topics you find difficult or concepts that you would like to critically review from previous course attendance
Certification Preparation – a great way to become ready for Postural Restoration Certification
Comfort – adult based learning in your own home or office
Convenient Reinforcement – post test reflects objectives and course content highlights

MYOKINEMATIC RESTORATION & POSTURAL RESPIRATION are both available for home study!

Lewy mięsień biodrowy działa jako stabilizator lewego stawu panewkowo- udowego w pozycji rotacji wewnętrznej (L AF IR). Lewy mięsień biodrowy nie jest rotatorem wewnętrznym stawu panewkowo- udowego(AF) , a jedynie stabilizatorem tego stawu po osiągnięciu w/w pozycji. Mięsień ten wpływa tylko na staw panewkowo- udowy(AF) a nie na udowo-panewkowy(FA).
Link do strony w języku angielskim

It’s that time of year…course scheduling for 2011 is now underway. Thanks to everyone who has submitted online inquiries for course hosting next year – we will be contacting you soon! For those who are interested in hosting a course and have not yet contacted us, please do so at your earliest opportunity. Let us know which course you would like to host and what dates you prefer. We hope to accommodate as many hosting requests as possible. We ask that host sites have the capacity to accommodate a minimum of 25 attendees. In exchange for hosting, course discounts are awarded. I look forward to hearing from you!

Celem podwyższenia pod stopami w ćwiczeniach w leżeniu na boku lewym jest wyrównanie pozycji kostki skokowej przyśrodkowej ze spojeniem łonowym. Wałek będzie także wzmacniać proprioceptywnie ruch prawego( R FA ER- rot. zew. pr. st. udowo-panewkowego) i lewego kolana dogóry ( L FA IR – rot. wew. lewego st. udowo-panewkowego) poprzez uaktywnienie części guzkowo-nadkłykciowej lewego przywodziciela i prawych rotatorów zew.
Wałek rozdzielający stawy skokowe w ćwiczeniach w leżeniu na boku prawym wspomaga rot. wew. lewego st. udowo-panewkowego( L FA IR)- część guzkowo-nadkłykciową mięśnia lewego przywodziciela wielkiego.
Link do strony w języku angielskim

Pytanie– W jaki sposób aktywacja przywodziciela wielkiego uaktywnia mięśnie dna miednicy? Np. Ćwiczenie „kolano do kolana” w leżeniu na boku lewym. Aktywujemy mięśnie prawego dna miednicy poprzez wielostawowy łańcuch mięśniowy rozciągający się pomiędzy częścią guzkowo-kłykciową mięśnia przywodziciela wielkiego po stronie lewej i prawym dnem miednicy?
Odpowiedź– Uaktywnienie przywodziciela wielkiego wymaga wspólnego napięcia dna miednicy poprzez grupę dźwigaczy odbytu, mięśni zasłaniaczy i mięśnia guzicznego. W czasie ćwiczenia „kolano do kolana” w leżeniu na boku lewym wykonujemy ruch rotacji zew. st. udowo-panewkowego po stronie prawej ( R FA ER) i ruch rotacji wew. st. udowo-panewkowego po stronie lewej ( L FA IR). Mięśnie dna miednicy będą uaktywnione poprzez obydwa te komponenty, aby ruch był bezbolesny i efektywny w płaszczyźnie czołowej (przywiedzenie- odwiedzenie).
Link do strony w języku angielskim

Joyce Wasserman recently returned from Christian Medical Center in Vellore where she has spent many hours teaching Postural Restoration. She concluded her trip by sharing her final thoughts and observations with us. Click here to read!

PRI home study courses, Myokinematic Restoration and Postural Respiration, were recently approved by the Board of Certification (BOC) for 15 CEUs.

Pytanie – Po przeczytaniu artykułu dotyczącego “odwrotnego przysiadu” w “Performance Volleyball Conditioning”, zastanawiam się jakie kroki powinienem podjąć w przypadku zawodniczki, która nie jest w stanie osiągnąć pozycji pełnego przysiadu -pozycji wyjściowej do tego ćwiczenia. Czy powinna starać się zejść do przysiadu jak najniżej potrafi z piętami płasko i spróbować wykonać to ćwiczenia bez osiągnięcia pełnej pozycji wyjściowej?

Odpowiedź– Jeśli pracujesz ze sportowcem,  który nie potrafi wykonać pełnego przysiadu, poleć mu np. chwycić framugę drzwi, aby co zwiększyć jego stabilność. Pacjent chwyta boczne krawędzie framugi drzwi obiema rękami, próbując wykonać przysiad przenosząc ciężar ciała na pięty.
Innym sposobem zwiększenia stabilności i równowagi ciała może być użycie biurka lub stółu poprzez chwyt za brzegi mebla. Jeśli pacjent potrafi zrobić całkowity przysiad, korzystając z dodatkowej stabilizacji, przenosząc ciężar ciała na pięty, to świetnie! Czasami jednak sportowcy będą starali się utrzymać w tej pozycji używając mięśni przedniej ściany goleni. W tym przypadku polecamy pacjentowi wykonanie przysiadu do momentu, w którym jeszcze nie czuje napięcia mięśni przedniej ściany goleni, i z czasem będzie potrafił wykonać to ćwiczenie w coraz niższej pozycji. Należy pamiętać, że pozycja pełnego przysiadu jest poprawna tylko wtedy, gdy pacjent potrafi osiągnąć ją bez aktywacji mięśni piszczelowych.
Ostatnią propozycją jest wykorzystanie do wsparcia ściany. To świetny sposób na początek.
* Tłumaczenie nadesłane przez p. R. Hojszyka. Dziękujemy.

Łączymy się ze wszystkimi Rodakami, w tygodniu żałoby narodowej związanej z drugą tragedią katyńską.

Do tej pory koncentrowaliśmy się na omówieniu założeń PRI w stosunku do części fizycznej naszego ciała. Jednak tak na prawdę, celem PRI nie jest tylko wzmocnienie systemu mięśniowego, kostnego, oddechowego, wydalniczego itd. Jest nim rozbudowa i znaczenie układu nerwowego i mózgu. Leczenie PRI skoncentrowane jest na terapii charakterystycznej dla PNF- odbudowie funkcji układu nerwowego poprzez pracę na układzie mięśniowym. Według dostępnych badań ludzie używają tylko 10 do 20% całkowitych możliwości mózgu w ciągu swojego całego życia! Dlatego tak ważna jest stymulacja naszego CPU(Central Processing Unit). W nim leżą możliwości, które są praktycznie nieosiągalne dla innych układów. Z drugiej strony, te inne układy są niezbędne w optymalnej pracy naszego mózgu, dlatego PRI zaczyna leczenie od fizycznej części ciała w celu wzmocnienia układu nerwowego.